Dag 14: NYC - Brussel 

[Klik op het fototoestel voor foto's]

Voor de laatste keer genoten we van een uitgebreid ontbijt. Vanaf morgen is het weer havermout en choco. 😏

We pakten onze handbagage wat verder in en gingen voor de laatste keer op pad. 

Als eerste kwamen we Trinitiy Church tegen. Daar waren we nog niet binnen geweest, of we wisten het alleszins niet meer. Vooraan is een groot glasraam, zoals je dat bij ons veel ziet in de kerken. Eromheen is een klein oud kerkhofje, maar wel mooi verzorgd, zoals alles hier.

We wandelden verder naar de kust, waar we het Vrijheidsbeeld zagen. Er stonden veel mensen aan te schuiven om aan boord van de boot te raken.

Een laatste Keith Haring stond gewoon op het voetpad. Iedereen liep er straal voorbij, behalve wij natuurlijk die weer de nodige foto's namen.  We vonden ook nog een cache en hadden daarbij weer vele bekijks. Wat zijn die daar aan het doen zag je ze denken.

In het hotel aangekomen, fristen we ons wat op zodat we klaar waren om uit te checken. Dat moest pas tegen 12uur, dus dat was wel handig.

We hadden daarna nog 2 uur eer we moesten vertrekken naar de luchthaven. Wat zouden we eens doen? We bekeken waar we best de metro zouden nemen naar JFK.  We hadden 2 opties, de A of de E lijn. Bij de eerste moesten we het minst sleuren met onze bagage, dus die ging het worden. We aten allebei een pizzastuk en waren daarmee ook ons cash geld kwijt. Dat hadden we helemaal niet nodig gehad, behalve om boeken te kopen in een klein boekhandeltje. Alles kan met de kaart, zo handig toch.

We namen een laatste Starbucks mee naar het hotel en dronken hem op in de lobby terwijl we onze gsm'en wat oplaadden. We haalden onze bagage op en vertrokken toen echt op pad. Dat ging allemaal erg vlotjes. We moesten nog een ticket kopen voor de airtrain, dat kost 8,75 dollar en is toch eigenlijk geldklopperij. Maar ja, in België moet je daar ook speciaal voor betalen.  Na anderhalf uur kwamen we toe in terminal 4. Daar moesten we zelf onze bagagelabel afdrukken. Dat lukte niet, ook niet met assistentie, zoals bij niemand op onze vlucht blijkbaar. Dus toch maar naar de balie en daar alles afgegeven. Dan door de security. Er stond een lange rij, maar het ging vlotjes vooruit. Ik moest niet door het klassieke poortje, maar wel door de nieuwe zoals ze in Schiphol ook hebben. We liepen wat rond in de hal, maar er was niks bijzonders. De tijd doden dus. Een ijsje bij Mc Donalds ging er wel in. Daarna konden we al boarden. 

We kregen pas eten om 20u30 dus waren blij dat we het ijsje gegeten hadden. Het was weer rijst met tofu en wortelen deze keer.

We keken elk naar een film (ze speelden zich allebei af in NY, dat was wel leuk om zien) en probeerden toch maar wat te slapen. Dat lukte niet heel goed. Een houding vinden is toch moeilijk. Het was ook erg koud de hele tijd.

'S morgens kregen we nog een ontbijt, maar dat was spinazie met alweer tofu. Ik kreeg het niet binnen, de koffie des te meer.  De landing werd snel ingezet en nadat we onze bagage hadden, stuurden we Victor een berichtje. Die stond even verderop te wachten en bracht ons naar huis.

Wat hebben we weer veel gezien de voorbije 2 weken!

En wat een weersveranderingen ook: van  de sneeuw naar de hitte! 

Hopelijk lezen jullie deze zomer weer mee. Dan steken we nog eens de oceaan over, maar deze keer naar Mexico!

Dag 13: NYC 

[Klik op het fototoestel voor foto's]

Zoals mijn moeder in een berichtje schreef zou vandaag een Luc Lucky day worden. Alle stond in het teken van de Ramones. Ik bespaar jullie de hele uitleg van alles, ik weet het zelf niet meer precies😊

Na een lekker ontbijt met koffie met caramel vertrokken we met de metro op pad.

We namen de lijn naar de kabelbaan naar Roosevelt Island. Die bracht ons over het water daarheen. Langs de oever stonden overal roze bloesems prachtig te bloeien! We zagen ook de skyline, en de weg waarlangs we vorige week Manhattan van N naar Z hadden gereden.

Na een korte wandeling langs de oever, wandelden we naar de Metro die ons naar Queens zou brengen, de plaats waar Lucs vedetten hun jeugd doorbrachten. We dachten dat Queens wat verloederd zou zijn en vuil, maar niks is minder waar. Het is er echt heel proper, met parkjes en overal zijn ze aan het renoveren.

Als eerste gingen we naar de kapel waar de begrafenis van Joey Ramone plaatsvond.  We mochten binnen maar niet te lang, want ze hadden direct een andere begrafenis.  Daar was ik niet kwaad om want ik vond het eigenlijk maar creepy om daar binnen te zijn.  Daarna zagen we de plaats waar ze als tieners rondhingen. Daar was zelfs een mural bij gemaakt zodat iedereen het te weten komt. Verder ook het appartementsblok waar de ene woonde, en het huis van de andere. We trokken telkens foto's uiteraard en bij een huis kwam de eigenaar naar buiten. We vertelden hem wie er vroeger gewoond had, hij kende ze niet. Hij vroeg er een foto van en de echte naam en ging het zeker opzoeken. Hij was zo blij dat er een beroemdheid in zijn huis had gewoond! Hij straalde helemaal. Als bewijs dat ze er echt bekend zijn, is er ook een straat naar hen genoemd, de straat waar de school ligt waar ze naartoe gingen. De man had het naambord nog nooit gezien en woont er al 5 jaar. Hij zou er zeker opletten volgende keer als hij zijn kinderen ging ophalen. 

De school zelf mochten we niet in zonder een digitale identificatie. Die had ik niet bij, maar wij wilden toch maar een foto in de hal. Oh, dan was het goed. Terwijl Luc wat foto's trok, maakte ik een praatje met de politieagente die er zat. Op elke school zit er dus echt bij de inkom iemand van de politie als beveiliging! Dat is reeds zo sinds 1988. Het gekke is wel dat zij niet gewapend mogen zijn. Dus als er een schutter begint te schieten, kan ze niks terug doen. In de hal was ook de ingang van het auditorium, zo de hal waar altijd de speeches en optredens gegeven worden. Dat was wel leuk om daar ook eens binnen te kunnen kijken.

Toen we bij ons laatste stukje aankwamen, viel plots onze Fuji op de grond. Het lint waar hij aan vasthangt, was los gekomen langs een kant. Bijgevolg hing de lens er half af en was ze geforceerd. De pret was direct heel wat minder. We besloten om eerst naar het hotel te gaan. Die belden onderhoud om een schroevendraaier te brengen, maar die was helaas te groot. We wilden graag proberen om de losse vijsjes vast te draaien in de hoop dat de lens dan gered was. We kregen van iemand anders een klein schroevendraaiertje cadeau. Helaas toen we de lens testten op de kamer, werkt ze niet meer. Ze geeft een error. Ze is nog maar 6 maand oud, maar geen idee of dat onder garantie valt.

We aten nog wat fruit en aten een bagel op in de kamer.

Daarna vertrokken we naar de laatste wijk van deze reis: Tribecca. Deze staat bekend als de wijk waar veel hele rijken woonden en we hadden een paar adressen gevonden. De eerste blok was die van Beyoncé en JayZ. Maar wat een lelijk industrieel gedrocht is me dat! Het ligt ook aan een hele drukke straat. Er kwam net iemand aan met een hond en ipv zelf de deur open te doen, bleef die gewoon buiten wachten tot de portier die voor hem open deed. Wat een arrogantie zeg.

Twee blokken verder wonen Justin Timberlake en Harry Styles boven elkaar. We konden ook hier niet in de lobby en ze waren de gevel net aan het restaureren. Ik had foto's gezien van de binnenkant toen het te koop stond en daardoor wisten we nu dat ze dus elk een ganse verdieping hebben: fenomenaal groot!

Het viel ook op dat er zwarte busjes af en aan reden met geblindeerde ruiten. Zo verzetten mensen die daar wonen zich dus😉 ik had het al gezien in de serie My unorthodox life van een vrouw die daar nu woont nadat ze uit een streng orthodoxe familie ontsnapt is.

Ze heeft haar eigen butler, chauffeur, kok enz. 

We wandelden ook nog voorbij de Bean, een blinkende reusachtige boon die precies een appartementsgebouw ondersteunt en voorbij ladder 8, een werkende brandweerkazerne waar Ghostbusters opgenomen werd.

Voor we de metro namen, kochten we ons nog een drank en dronken dat op in een parkje. Ook daar zagen we weer papieren hangen aan de straten rondom dat er gefilmd zou worden, oa voor Law and order. We zagen ze ook nog in actie voor een reclameshoot van Maybelline. Benieuwd of wij die ook te zien krijgen bij ons!

We kochten een afhaalpizza want het was de hoogste tijd om naar hotel te gaan. We moesten inchecken en de valiezen pakken want morgenavond vertrekken we helaas weer. Wat is de tijd toch altijd snel voorbij!

Dag 12: NYC 

[Klik op het fototoestel voor foto's]

Wat een dag vandaag! Wat hebben we veel gezien! En wat was het warm! Telkens als wij in New York zijn wordt er een warmterecord gebroken. Vorige week liepen we nog in de sneeuw en vandaag nemen we zelfs geen trui mee want het werd 30 graden😁

Na het gebruikelijke ontbijt gingen we om 9u op pad. We namen de metro uptown. We hadden de wagon volledig voor onszelf. De drukte valt hier best mee, we konden altijd al zitten. We wandelden naar het openbaar zwembad.  Dat is gesloten voor restauratie maar Keith Haring beschilderde het volledig met figuurtjes, dus dat wilden we toch wel zien. Op streetview hadden we gemerkt dat het zich achter een hekken bevond, dus daar konden we mooi doorkijken. Via een gezellige woonwijk wandelden we verder naar de Friends building. Ik heb niet alle afleveringen gezien, maar toch leuk om hier te staan. Ik had het eigenlijk veel drukker verwacht. Het werd een ochtendje voor mij, want daarna passeerden we de voordeur met trappen van Sex in the city en Just like that. Die laatste wordt momenteel nog wekelijks uitgezonden op tv, dus dat wordt extra leuk om naar te kijken als we thuis zijn. Je mocht niet op de trap, er hing een ketting met briefje bij. Ja, als je je huis ter beschikking stelt, word je daar goed voor betaald en hoort dat er bij, of niet? Een beetje verder bevond zich de Magnolia Bakery waar ze wel eens een cupcake eten, ttz, een hap uit een cupcake😉

Op weg naar onze volgende bestemming kwamen we voorbij een ziekenhuis. Daar hing in het groot op dat ze op Netflix te zien waren. Ik had er al van gehoord, maar nog niet naar gekeken. Nu zet ik het zeker op mijn kijklijst. Zo leuk, al die zaken.

Er was nog een plaats over waar je een echte Keith Haring kon zien die niet in een museum hangt, dus daar moesten we ook nog naartoe. Het was de vroegere wc van het centrum voor gelijke rechten. De wc's zijn weggehaald, het is een lege ruimte nu. Je komt daar dus echt voor de muurschildering. Rondom heeft hij die gemaakt. We waren er helemaal alleen, echt geweldig. Je kon ze net niet aanraken, daarvoor zijn ze te hoog. Wie fan is van hem, ik zou zeggen, kom naar New York ipv naar een museum. 😁

Hierna stapten we verder naar de Pier waar de Titanic zou aangelegd hebben en waar de overledenen aan wal gebracht zijn. Veel zie je niet meer, maar het moet toch wat geweest zijn in die tijd.

Achter de pier ligt Little Island. Een eiland dat gemaakt is op de vorm van bloemenkelkjes. Dat komt enkel aan de zijkanten tot uiting, als je er op loopt zie je er niks van. Hier werd het al veel drukker. Ik denk dat het in alle moderne reisgidsen staat. Je had wel een mooi zicht op de Hudson en New Jersey. 

Van hieruit liepen we richting Chelsea Market. Dat is een overdekte markt met vooral eetgelegenheden. Ze bevindt zich daar in de oude fabrieksgebouwen van de Oreokoekjes. Dat vonden we er het meest interessante aan, want verder was het er veel te druk. 

Bij Starbucks aten we ons een bagel, ook al  hadden we eigenlijk nog niet veel honger. Het was ondertussen al heel warm ook. Het was zweten geblazen. 

We klommen vandaar naar omhoog de Highline op. Ook hier was het ontzettend druk. Bah, daar houden wij toch niet van. Ik loop liever in die gezellige wijkjes rond. Van op de highline kon je wel goed de Edge zien liggen die een terras heeft waarop je naar buiten kan. We zagen de mensen als stipjes er op lopen. Via de oude spoorweglijn liepen we helemaal tot daar. Op die plaats stond ook de 50 meter hoge Vessel letterlijk te schitteren in de zon. Zo blinkend dat die is, dat komt op foto's nooit zo over. Er stond een vrouw te roepen dat we er eerst rond moesten, om er zo in te raken. We mochten niet blijven staan voor een fotootje ze begon al te reclameren. Ja zeg, pfff. Vanbinnen is het prachtig om te zien. De lift maakt golvende bewegingen en overal zijn trappen gemaakt. Die zijn allemaal afgesloten. Sinds er op 3 jaar tijd 4 mensen zelfmoord pleegden, mag je er niet meer op. 

We kochten een koud drankje en zetten ons daar wat neer terwijl we genoten van alle uitzichten rondom ons.

Toen we wat uitgerust waren, ging onze dagtocht verder naar een kerk waar ik gevonden had dat ze opnames hadden gedaan voor het 10 de seizoen van de serie the Blacklist. Dat was zelfs in maart nog! 

Toen we de straat inkwamen zagen we 5 grote vrachtwagens staan vol materiaal. Het zou toch niet zeker? Toen zagen we de papieren hangen dat er vandaag ook gefilmd werd: joehoe! ze waren niet bezig toen we passeerden, dus konden even foto's maken. Daarna begon een scène die ze 3 keer over deden. Toen moesten we wel van op afstand kijken. Oh, wat een belevenis vonden wij dit! Helaas zagen we enkel figuranten.

Helemaal in onze nopjes wandelden we verder naar het Chelsea hotel. Dat is een eerder eng uitziend hotel dat toch beroemd was bij veel celebrities, zoals uiteraard weer de Ramones 😉, Andy Warhol, Jimmie Hendrickx en Bob Marley. Er werd ook eens een dode vrouw aangetroffen.

Luc wou heel wat foto's, dus we namen de lift naar boven en zochten de kamer op waar zijn favorieten gelogeerd hadden. We gingen naar het toilet in de kelder. Hier kon je kiezen tussen man, vrouw of genderneutraal. Dat hebben we hier al meer gezien trouwens.

Na de foto's moesten we weer voorbij de kerk en kijk, er stond ineens een tentje bij. Wie kwam daaruit? Oh nee, het zal toch niet zeker: Dembe, een hoofdpersonage! Echt fantastisch voor ons! We stonden gewoon 5 m van hem. Hij werd een beetje geschminkt en ze gingen zelfs met een pluisjesborstel over zijn kale hoofd. Haha, wat leuk om te bekijken aan de overkant van de straat. Af en toe riepen ze 'rolling' dan moest iedereen stil zijn en namen ze een scene op. Na afloop vroegen we een selfie, maar zijn lijfwacht zei direct dat dat niet kon helaas.  We konden maar proberen hè.

We namen de metro naar ons hotel. Daar fristen we ons wat op, aten in de kamer en typte ik de blog. 

Wat een verrassende dag vandaag!

Dag 11: NYC 

[Klik op het fototoestel voor foto's]

Het ontbijt was weer prima vandaag, alles was blijkbaar geleverd.   Quiche met ricotta 's morgens gaat er bij ons toch niet in.

We vertrokken met de metro en stapten uit bij Flatiron building.  Die stond in de stellingen, maar het viel ons toch op hoe hoog hij eigenlijk wel is.  We moesten een heel eind stappen naar de volgende stop: het Bellevue Hospital. Dit heeft een geweldige hal en hier werd de serie New Amsterdam gefilmd.  We namen de lift naar het verdiep waar je een beter zicht hebt op de hal en waar de personages ook gestaan hadden. Ik vond het echt de max, want het is een van mijn lievelingsseries. Helaas waren ze nu niet aan het opnemen. 

We stapten verder naar een straat met laagbouw.  Allemaal huizen met van die trapjes naar de voordeur. Heel leuk. Je hebt dat hier in verschillende wijken. In een huis hebben ze gefilmd voor de serie You. Een aanrader trouwens om te kijken op Netflix😊 Voor wie het gezien heeft: dit was het appartement van Beck. Je herkent het direct.

We wandelden door Gramercy Park naar het geboortehuis van president Roosevelt. Je mocht het enkel bezoeken met een tour, maar we konden net aansluiten. We zagen oa zijn kinderbedje en het bed waarin hij geboren is. De familie was heel close en ook in zijn eigen gezin voorzag hij elke dag om 16u tijd om met zijn kinderen door te brengen. Ook als president deed hij dit.

Hij had een zwakke gezondheid en daarom moest hij van zijn moeder veel buiten bewegen. Dat deden ze op een soort terras met zware gewichten. Hij verloor zijn moeder en vrouw op dezelfde dag, op Valentijn. De zwartste dag uit zijn leven. Zo vertelde de gids nog wel meer weetjes, dus de tijd vloog om.

Via een zaal waar de Ramones opgetreden hadden, keerden we terug richting hotel. Nu was de zaal een dure kledingwinkel ( het goedkoopste T-shirtje was 330 dollar, lol), maar ze hebben veel zaken aan de muur laten hangen als herinnering aan toen. In 99 zijn we er zelfs binnen geweest, maar we vonden het toen zo louche dat we snel buiten gestapt zijn. Dat zou nu niet meer zo snel gebeuren denk ik.

We maakten met de metro nog een tussenstop in Chinatown. Ook dit is weer in New Yorkse termen gebouwd en echt heel uitgestrekt. Het ruikt er overal naar eten.  We wandelden verder via de City hall waar een protestactie aan de gang was, naar het Beekman hotel. Dit is een van de hotels waar Anna uit Eventing Anna in het echt verbleef. De docu op Netflix is ongelooflijk maar toch echt gebeurd. Ze logeerde in de sjiekste hotels van de stad zonder te betalen. 

In onze kamer dronken we koffie met een muffin en een yoghurtje en wat fruit. Handig ook om wat te chatten met de kinderen. Zij waren aan hun avondeten bezig 😉

De dag was nog niet om, we moesten nog wat kilometers gaan doen. We namen weer de metro, naar Brooklyn. Daar wandelden we in de zon een stukje op Brooklyn bridge. Wat was het warm ondertussen! Hoe mensen foto's posten op instagram zonder iemand achter hen, is mij volledig een raadsel, want het was erg druk.

Van de brug liepen we naar Washington Street. Van daaruit kan je de Empire State building zien net tussen de pijlers van de Manhattanbrug. Op de foto's met de iPhone is dit niet zo duidelijk, maar met de Fuji konden we het goed trekken. 

We trokken van elkaar ook maar de foto's die iedereen van zichzelf op instagram zet, maar ook hier was het redelijk druk. Er kwamen ook veel auto's heel traag in gereden. Die zetten zich opzij, trokken snel een foto en waren weer weg. Maar wij moesten iedere keer wachten.

Op Pebble Beach aangekomen zagen we de mooie skyline van Manhattan. Ze schitterde in de zon! 

We kochten ons een ijskoffie en relaxten wat op de rotsen die eigenlijk het 'strand' vormen. We amuseerden ons met mensen te bekijken. Altijd een leuke bezigheid.

Langs de andere kant van de Brooklyn bridge trokken we ook nog foto's want daar zat de zon beter. Van daaruit zag je ook goed het Vrijheidsbeeld. Dat ligt eigenlijk niet meer in de staat NY trouwens.

Met de metro vertrokken we richting hotel. We hadden nog geen honger en ik zag plots de beurs, dus we dachten oh daar gaan we ook nog eens naartoe. Zogezegd zo gedaan. Boven de deur liep een bandje dat alle aandelen toonde en er stond bij hoeveel ze gezakt of gestegen ze waren. We liepen verder naar de bronzen stier ook maar daar stond een enorme rij te wachten voor een foto. Dat was niet erg, wij wilden er toch niet bij. Een foto van opzij was genoeg.  Ondertussen hadden we wat honger gekregen, dus we gingen naar Chipottle weer een veggie bowl kopen. We namen hem mee om in het hotel op te eten. Toen we in de helft zaten hadden we allebei echt genoeg, dus de rest staat nu in de ijskast voor een van volgende dagen.  Ik typte de blog, we aten nog een kersentaartje dat we nog over hadden en keken de finale van onze serie Night Agent. Het was een afwisselende dag!

Dag 10: New York City 

[Klik op het fototoestel voor foto's]

Wat een vermoeiende dag vandaag! Ik ben blij dat ik nu neer lig en niet meer weg moet. Mijn lichaam zegt dat het genoeg geweest is.

Deze ochtend hadden we weer zoals gewoonlijk ontbijt. Het speciale item vandaag was groentenquiche. Verder was het fruitsap en de yoghurt op: ze wachtten op de levering? Dat vonden we toch niet kunnen eigenlijk.

We namen weer de metro en gingen helemaal noordelijk, tot boven central park. Als eerste kwamen we Tom's restaurant tegen. Hier kwam Obama als student dikwijls eten en heeft hij ook campagne gevoerd. Een beetje verder begon de campus van de Columbia University waar hij studeerde. We konden geen enkel gebouw in, maar de gebouwen straalden weer de statigheid uit van een grote universiteit. Nochtans zag Yale er wel eerder uit voor de elite, hier vonden wij dat niet zo fel.  Het was leuk om er te lopen. Het werd al aardig warm, dus de jas kon zelfs al uit ook. De grasperken waren mooi verzorgd en de bloesems schitterden in de zon. 

Van daaruit wandelden we naar de kathedraal St John the Divine. Hier werd Keith Haring zijn uitvaart gehouden en enkele weken voor zijn dood had hij in wit goud een schrijn gemaakt dat hier nu staat. Als we kwamen voor gebed, moesten we niks betalen. Anders was het 10 dollar per persoon. Dan gingen we wel een gebedje doen. We zetten ons dus maar neer op een stoel vooraan en keken een beetje rond. we zagen het schrijn niet staan. Dan maar een rondgang gemaakt en in een zijhal vonden we het. We wisten niet dat hij zo'n kunstwerken ook gemaakt had. Er kwam niemand anders binnen, en we konden op ons gemak goed rondkijken. Je kon er bijna aankomen, het stond niet eens achter glas! We vonden het de max.

Bij het noorden van central park namen we weer de metro naar het museum of historical society. Daar hangt boven de ticketbalie de originele plafond uit de Popshop van Keith Haring. Valt het op dat we fan zijn? Haha. Wel leuk om te weten dat we echt nog in zijn shop binnen zijn geweest en deze plafond dus toen al zagen. De winkel moest sluiten wegens te hoge huurprijzen. Fijn dat ze op deze manier nog iets bewaard hebben.

We wandelen verder langs de rand van central park naar de San Remo building waar Bono van U2 woont. We vroegen of we even in de hal mochten kijken, maar dat mocht helaas niet. Er leven enkel rijke mensen en die zijn gesteld op hun privacy.

Even verderop ligt het Beacon theater waar Bono vanaf zondag voorleest uit zijn boek. Luc vroeg binnen of er nog kaartjes te krijgen waren (we hadden geprobeerd voor Parijs en Londen, maar dat was direct uitverkocht). Er waren er nog voor 367 dollar! Ja hallo zeg!

We passeerden ook langs een schattig theehuisje dat dikwijls in de serie Real Housewives voorkomt.

Zo kwamen we uit bij de Dakotabuilding waar Yoko Ono leeft en waar John Lennon vermoord werd. Ook hier is alles goed beveiligd en kunnen we er niet in. Ertegenover in Central Park ligt een herdenkplaats aan Lennon, Strawberry Fields heet het. Het is er heel druk. We hebben dit vroeger al gezien met de kinderen toen we fietsen gehuurd hadden, dus dat was niet erg. Deze keer wandelden we door het park, opzoek naar Playmates Arch. Daar werd een foto van de Ramones genomen en kwam ook voor in een scene van You. Allebei tevreden dus. De skyline is echt prachtig om te zien met de bloesems, de blauw lucht en het mooie groene gras overal. Waar een bandje speelt, zetten we ons op een bankje om een bagel te eten. Zo gezellig is dat, zeg!

Na een fikse wandeling komen we later via enkele muziekgerelateerde stops op Times Square aan. Zo veel lichtreclame dat hier toch is, het was overweldigend en nog meer dan vroeger vind ik.  Bij de Mc Donalds namen we allebei een ijskoude drank en konden we weer even naar toilet. Midden op Times Square is zelfs een trap gemaakt waar je op kan zitten en alles goed in je op kan nemen. We zaten er ook even, want ik begon het toch lastig te krijgen. Het weer was schitterend, we liepen ondertussen in T-shirt rond. We kochten een leuke ijsschep in de M en M store en kregen chocolade om te proeven in Hersheys. Ook het Hard Rockhotel kon niet ontbreken, aan de receptie op het eerste verdiep hingen toch wel zaken van de Ramones zeker: er was er eentje heel tevreden! We moesten ook nog een pin kopen in het Hard Rock Café, voor onze verzameling. Wauw! Wat is het hier geweldig groot! Ik telde 3 ruimtes om te eten! In een daarvan hingen weer een originele gitaar en jas van de Ramones! Zeker omdat ze uit New York afkomstig zijn dat hier zoveel van hen te vinden is. Het kon maar niet op vandaag😊

Bij het hotel is een Amazon to go. Daar koop je je producten en checkt uit met je creditcard zonder een kassa te passeren. Dat ding weet vanzelf wat je gekocht hebt. Heel speciaal. Ze verkopen verse producten, dus ik kocht alvast kommetjes fruit. Dat mis ik hier wel echt.  We hadden geen zin om nog iets te zien om te eten, want we waren te moe, dus we kochten hier ook nog een maaltijd noedels met groenten en tofu.

Het werd in de kamer zelfs een driegangendiner want we hadden nog Campbellsoep ook en vanillecake als dessert.

Het smaakte allemaal erg goed. Luc maakte alles terwijl ik de blog typte.  Ik moest al goed nadenken wat we allemaal al weer gezien hebben vandaag!

Dag 9: New York City

[Klik op het fototoestel voor foto's]

Geen wafels deze ochtend bij het ontbijt, wel broodjes opgevuld met worst. Bah. We hielden ons dus bij het gewone eten.

Het was ook al minder druk dan gisteren.

Tegen 9u vertrokken we op pad.  We namen de metro naar Uptown, waar we enkele huizen bezochten, oa van Sonja uit Real Housewives (wat laten ze dat trouwens veel groter lijken op tv!) en van Andy Warhol. Ook hier weer veel bloemen langs de weg. Rond elke boom zijn tulpen of paasbloemen geplaatst die fel in bloei staan. Echt gezellig. Dit is trouwens duidelijk een sjiekere wijk want er lopen hier heel wat hondenwandelaars rond. Echt grappig om te zien. Met een ervan maken we ook een praatje. We kwamen aan via central park, zo langs de Apple store en de Trump Tower. Daarbinnen was het nog steeds al goedheid wat er blonk. Maar nu ook veel vlaggen en reclame en eretekens van toen hij president was.  Verder heeft hij ook een grote winkel die van alles van hem verkoopt.  Je kan het moeilijk ontkennen, hij is een echte zakenman en heeft het goed voor elkaar gekregen.

We passeerden ook een kunstgalerij waar zomaar echte Warhols en Harings aan de muur hingen. We vroegen naar de prijzen en eigenlijk vielen ze best mee. Ze zijn hier voordeliger dan bij ons in elk geval. We kregen ook de prijs van wat ons klein schilderijtje waard is en waren daar heel blij mee.

Voor we de metro instapten zijn we nog langs het beroemde rooster gestapt waar Marilyn Monroe's rok omhoog vloog.

We namen de metro nog noordelijker waar we naar het Guggenheim wandelden.  We konden de hall in zonder te betalen. Doel bereikt dus, de rest hoefden we niet te zien.  In Bilbao zij we wel binnen geweest  en dat vonden we zowel vanbuiten als in de hal mooier. Na een plaspauze bij Best Buy moesten we een heel eind stappen naar Logos Bookstore. Het is een klein boekenwinkeltje dat een hoofdrol speelde in de serie You. Er werd ook vanbinnen gefilmd. We keken wat rond, maar hebben al genoeg boeken gekocht deze reis 😊

De zon was ondertussen beginnen schijnen, het werd echt wel warm. We dronken dan ook een ijskoffie bij Starbucks op het terras. De lente is ook hier echt in het land!

Van daaruit namen we de metro naar Grand Central. Ik was al wat vergeten hoe het er uit zag en het stelde me eigenlijk wat teleur. Het is wel heel groot, maar dat valt niet zo op omdat er overal gangen zijn naar een volgend perronnetje.  Nadat we ook voor onze oudste telg een souvenir gevonden hadden, wandelden we verder naar de Public Library. Daar was nu een speciale tentoonstelling waar we de originele Winnie the Pooh met zijn vriendjes gezien hebben, alsook de originele Gutenberg bijbel en de schrijftafel van Charles Dickens. Hoe bijzonder was dat allemaal niet zeg. 

Via Bryant Park liepen we verder. Wat een schattig park is dit! Je hebt mooi uitzicht op de hoge buildings, de Empire State Building, overal staan tafeltjes waar je aan kan zitten. Veel mensen waren er aan het picknicken of lazen een boek of de krant. Er stonden rekjes waar je die gratis kon uitlenen. Een heel leuk initiatief! 

Als laatste op de planning stond een bekend stripwinkel, maar helaas had hij ook niet meer wat Luc al jaren zoekt. 

Ondertussen hadden we weeral 12 km gestapt, dus tijd om naar het hotel terug te keren! Daar ben ik begonnen aan de blog en zijn we pizza gaan afhalen tegenover ons hotel. 

We keken weer verder naar onze serie voor onze pijp echt uit was.

Dag 8: New York City

[Klik op het fototoestel voor foto's]

We moesten deze morgen wachten op een tafeltje bij het ontbijt. Zo druk was het, zelfs de lobby zat vol.

Als delicatesse hebben ze hier Belgische suikerwafels. Haha, ze weten zeker niet dat dat als vieruurtje gegeten wordt ipv als ontbijt? We nemen er dan wel enen mee en eten hem op zoals het hoort😊

Verder was het weer lekker met de gebruikelijke zaken zoals bagels, cereals met veel keuze in lowfat, wat uiteraard mooi meegenomen was. Wij eten altijd veel te veelzijdig het ontbijt.

Tegen 8u30 waren we op weg.  Het was maar 2 minuten stappen en we waren al bij onze bestemming: de Pools van 9/11. De namen zijn ingegraveerd, dat is een goed idee. Zo kunnen mensen in sommige namen een bloem steken of er een foto bijhangen aan een stokje. Er stonden ook een paar kleine haasjes want het is Pasen vandaag. Wat is dit triest!

We liepen rond beide pools en waren verwonderd hoe groot van oppervlakte de torens wel waren. We zijn er in 99 nog in geweest.

De One tower torent mooi uit naast de plek waar de Twin towers stonden. Je mocht vandaag enkel binnen als je een ticket had. Dat hadden we niet, maar op werkdagen kan je langs een andere kant naar binnen hebben we gezien. 

De Oculus is ook een mooi gebouw van de beroemde architect Calatrava. Het is een winkelcentrum maar alles was nog gesloten. 

We wandelden terug naar het hotel voor een koffie, de rugzak op te picken en onze dierbaren een goede Pasen te wensen.

Dan togen we op pad met de metro. Ik vroeg alvast een plannetje, dat zou vast nog van pas komen. We reden naar de wijk Bowery. Daar bezochten we allerlei zaken van de Ramones: waar een coverfoto genomen was, waar enkele bandleden woonden, en waar ze opgetreden hebben. Luc vond het allemaal te gek. Wie de serie Inventing Anna gezien heeft, zij heeft hier in het poepsjiek Mercer hotel maanden gratis gelogeerd. En Billy Joel nam ertegenover een foto voor zijn nieuwste lp toen.

Daarna wandelden we naar de studio's van Keith Haring, Andy Warhol en hun appartementen. Dat waren toch niet van de kleinste, dus volgens mij verdienden ze al goed geld tijdens hun leven ook. De studio van Andy Warhol, waar Basquiat logeerde, was vol graffiti gespoten. Geen idee waarom mensen dit willen doen. Er stond nog steeds een bord dat het te huur is, maar volgens mij wil geen mens daarin wonen. Ook gek dat daar een bordje hing met uitleg wie er gewoond had en waar de andere 2 gewoond en gewerkt hadden hing niks. Mensen keken ons maar raar aan toen we daar foto's stonden te trekken. We gingen ook even binnen bij Venchi, waar de chocolade van de muren loopt. Een ijsje kostte daar 8 dollar. Alles is hier trouwens erg duur. 

Behalve boeken dan ;) . We zijn in de grootste boekenwinkel geweest, hij heeft 18 mijl aan boeken! Voor fans van Sex and the city: Carrie koos hier een boek uit ;)

We passeerden een supermarkt waar ze vers gemaakte quiche verkochten. Dat namen we alvast mee om op te eten vanavond.

Bij Starbucks kochten we ons allebei iets lekkers en drinken dat op in het parkje, in de zon, tussen de narcissen die hier overal in bloei staan.

Met de metro keerden we terug naar het hotel. Alles was gesloten, dus maar goed dat we eten bij hadden.

In de kamer typte ik de blog met een glaasje wijn erbij en 's avonds keken we naar De Mol. We waren het al vergeten, maar de kinderen stuurden dat zij gingen kijken, en vorige week hadden we ook al niet gezien. De hoogste tijd dus!

Luc probeerde ook nog iets te fixen om de blog weer via Charlotte te kunnen delen, want Facebook heeft al mijn vorige berichten als spam aanzien. Ik heb bezwaar aangetekend, maar verwacht er niet veel van. Ik heb het elke keer zo gedaan en nog nooit problemen mee gehad, maar nu dus wel helaas.